๑•** ๑ دختر بارانی ๑**• ๑

 ·        

ماه من غصه نخور زندگی جزر و مد داره

 دنیامون یه عالمه؛ آدم خوب و بد داره

 ماه من غصه نخور همه که دشمن نمی شن

همه که پر ترک مثل تو و من  نمی شن

ماه من غصه نخور مثل ماها فراوونه

خیلی کم پیدا می شه کسی رو حرفش بمونه

                                                  ماه من غصه نخور گریه پناه آدماست

                                       تر و تازه موندن گل؛مال اشک شبنما ست

                                 ماه من غصه نخور زندگی خوب داره و زشت

                                 خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت

  ماه من غصه نخور پنجرمون بازه هنوز

 باغچمون غرق گلای عاشقه ونازه هنوز

ماه من غصه نخور باز داره فصل سیب می شه

 می دونم گاهی آدم تو وطنش غریب می شه

 ماه من غصه نخور ؛ماها که تب نمی کنن

 ماها که از آدماکمک طلب نمی کنن

 ماه من غصه نخور شمدونیا صورتین

 دلایی که بشکنن چون عاشقن قیم

                                ماه من غصه نخور سبک می شی بارون بیاد

توی عاشقی باید نترسید از کم وزیاد

ماه من غصه نخور خاطره هامون کودکن

 توی این قصه دلا یه وقتایی عروسکن

                                     ماه من غصه نخور بازی زمین خوردن داره

                                      کار دنیا همینه ؛ تولد و مردن  داره

                                                             ماه من غصه نخور تاب بازی افتادن داره 

                                      زندگی شکستن و دوباره دل دادن داره 

                          ماه من غصه نخور گلا میان عیادتت

 به نتیجه می رسه آخر یه روز عبادتت        

ماه من غصه نخور خیلیا تنهان مثل تو        

خیلیا با زخمای عاشقی آشنان مثل تو

 ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمی شه

                                           اونی که غصه نداشته باشه ؛ آدم نمی شه.........