๑•** ๑ دختر بارانی ๑**• ๑
مرا با خودرها کردندهمه خود درد من بودند، 
که شکلم شکل تنهایی است 
ببین مرگ مرا در خویش 
مرا در اوج می خواهیتماشا کن تماشا کندروغین بودم از دیروز مرا امروز حاشا کندر این دنیا که حتی ابر نمی گرید به حال ماهمه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنهافقط اسمی به جا مانده از آن چه بودم و هستم دلم چون دفترم خالی قلم خشکیده دردستم 
گره افتاده در کارم ،به خود کرده گرفتارم به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رودارم رفیقان یک به یک رفتند ، گمان کردم که همدردند شگفتا از عزیزانی هم آواز من بودندبه سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودند به خود کرده گرفتارم
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت
