خيلي زيبا نوشتي

********************************

من از جهاني دگرم
من از جهاني دگرم
ساقي از اين عالم واهي رهايم کن...رهايم کن
ساقي از اين عالم واهي رهايم کن...رهايم کن
نمي خواهم در اين عالم بمانم
نمي خواهم در اين عالم بمانم
بيا از اين تن آلوده و غمگين جدايم کن...جدايم کن
تو را اينجا به صد ها رنگ مي جويند
تو را اينجا به صد ها رنگ مي جويند
تو را با حيله و نيرنگ مي جويند
تو را با نيزه ها در جنگ مي جويند
تو را اينجا به گرد سنگ مي جويند
تو جان مي بخشي و اينجا به فتواي تو مي گيرند جان از ما
تو جان مي بخشي و اينجا به فتواي تو مي گيرند جان از ما
نمي دانم کي ام من ...نمي دانم کي ام من
آدمم روحم خدايم يا که شيطانم
تو با خود آشنايم کن...تو با خود آشنايم کن
اگر روح خداوندي دميده در روان آدم و حواست
اگر روح خداوندي دميده در روان آدم و حواست
پس اي مردم....پس اي مردم
خدا اينجاست...خدا در قلب انسانهاست
به خود آ ...به خود آ تا که دريابي خدا در خويشتن پيداست
خدا در خويشتن پيداست...
هماي از دست اين عالم
پر پرواز خود بگشود و در خورشيد و آتش سوخت
هماي از دست اين عالم
پر پرواز خود بگشود و در خورشيد و آتش سوخت
خداوندا بسوزانم ...خداوندا بسوزانم...همايم کن...همايم کن
نمي خواهم در اين عالم بمانم
بيا از اين تن آلوده و غمگين جدايم کن...جدايم کن
من از جهاني دگرم...